Henrik og Elise er forvitne på kva som er inni kontaineren. Jone er fotograf.
Det føltes på mange måtar som det første steget på heimveg. I dag pakka me inn to svære trekassar - og ein mindre - inn i kontaineren som skal til Norge. Viss alt går bra og vêr og regntidsvegane er i godlune, reknar me med å få storbagasjen vår heim i juli-august ein gong.
Sjølv om det ikkje er så mykje me tar med oss heim til Norge denne gong, blei det tross alt nokre kilo. Berre trekassane i raudt, tjukt tre vog sikkert 80-100 kilo kvar. Og med 70-80 kilo med kaffi, såpe, krukker, krakkar og andre suvernirer blei det mange tunge løft. Ikkje på oss, først og fremst, men mest på fire av vaktene som påtok seg den grøfste løftejobben.
Etterpå vanka det brus og litt norsk Kvikk Lunsj på dei fire "portørane" under mangotreet på skulen. Og nokre velfortente slantar for vel gjennomført arbeid. I skrivande stund blir kontainaren forsegla og tollaren har sagt sitt. Første skritt heimover er tatt, om ganske nøyaktig ein månad følgjer "folket" etter.
Om eit par månadar kan kontainaren opnast igjen, vonaleg med alt godset inntakt. Sist gong (i 2003) fekk me jamvel eit par levande kakerlakkar med på kjøpet...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar