Ei syngande sisterne. Illustrasjonsfoto.
Gløym sikadane sin song, gløym saftig mango i tørketida og gløym motorsykkelfridom på savannestiar: Få ting (akkurat i dag - ingen!) slår lyden av ei rennande sisterne om morgonen. Det skal ikkje meir enn to dagar utan vatn før ein kan slå fast det. Samstundes som ein undrar seg over korleis folk klarer seg med rennande vatn i kranen. Kanskje ikkje så dum erfaring å ta med seg, når ein veit at vatn blir ein stadig meir verdifull og knapp ressurs på denne kloden vår?
Me var heldigvis så framsynte at me hadde ei tønne med vatn ståande i tilfelle vasstans. Men mange ting blir så mykje meir tungvint. Og ein dusj om morgonen kan me berre sjå langt etter. Det trudde me også var tilfellet i morges, der me låg og kvidde oss til kattevask med klut i kaldt regntidvatn. Heilt til sisterna byrja å synga den vakraste song av dei alle; nå er vatnet tilbake!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar