Klokka er kvart over sju onsdag morgon. Det er klart for ein heilt ny dag her i Kamerun.
Jone og Henrik inntar frukosten ved spisebordet, Jofrid smører seg niste på kjøkkenet og på badet gjer vår nyslåtte tenåring seg klar for å møta verda utanfor, onsdag 29. september 2010.
Ein heilt vanleg kvardag for oss i Ngaoundéré ser om lag slik ut:
Kl 7: Frukost
Kl 0730: Skulestart for dei to eldste og pappa i huset
Kl 8: Mamma og Henrik går på jobb og i barnehagen
Kl 1015: Storefri på skulen under mangotreet (sesongen har ennå ikkje starta, men me får likevel fersk frukt kvar dag). Her kjem gjerne Henrik og dei tre andre barnehageungane for å eta nista si også. Eit av dagens høgdepunkt.
Kl 13: Middag - nærast eit "hellig" tidspunkt her på misjonsstasjonen i Ngaoundéré!
Kl 13-15: Tradisjonelt ei tid for siesta - men dei eldste får gjerne unna leksene då, og pappa tar seg ei økt på skulen
Kl 16-18: Ei god tid for å få unna arbeid og fysiske sysler; då slepp varmen taket litt etter litt.
Kl 1830: Mørket fell som eit teppe over byen.
Etter dette er det faste "programmet" vanlegvis slutt.
Men særleg ein ting må nemnast spesielt: Er det tysdagar, startar barneklubben opp kl 16 og varer til 19. Den er det dei to jentene i 8. trinn, Marianne og Amalie, som står for. Eit kjempetiltak! Ungane som går i klubben må betala ei lita avgift, og overskotet skal gå til eit aidsprosjekt.
Elles susar dagane av stad med alle dei aktivitetane som ikkje kan festast i ein timeplan. Men det får bli ein annan gong, for nå ringjer skuleklokka!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar